Za Norvešku se može reći da je planinska zemlja s vrlo razvedenom obalom dužom od 20 000 km. Uporedno sa razvedenom morskom obalom pruža se Skandinavsko gorje i to od jugozapada prema severoistoku u dužini od 1 700 km, nastalo u razdoblju kaledonskoga nabiranja pre 450-500 miliona godina. Sastavljeno je u unutrašnjosti od prostranih ravnjaka (fjell ili vidda) međusobno odeljenih dubokim dolinama. S ravnjaka se izdižu planinski vrhovi koji su najviši na jugu (Glittertind, 2 470 m). Gorje iznad visine od 1 000 m na severu odnosno 1 300 m na jugu prekriveno je lednicima od kojih je najveći norveški lednik Jostedalsbreen (815 km). Prema obali gorje se spušta strmo, a prema istoku postupno. Na krajnjem severu je niski (300 m) i pusti ravnjak Finnmarksvidda. Niska južna obala Norveške razvedena je rijasima a zapadna i severozapadna fjordovima koji se usecaju duboko u unutrašnjost. Najveći je Sognefjord dugačak 204 km i dubok do 1 308 m.
Za naseljavanje su povoljniji krajevi u dnu fjorda gde u more utiču planinske reke. Uz zapadnu i severozapadnu obalu proteže se niz od oko 150 000 malih stenovitih ostrva (skjar), ledenačkih hridi i nekadašnjih abrazicijskih polica, koje su dospele pod vodu tek u zadnjim milenijumima nakon povlačenja velikog ledenog pokrova i oni svi zajedno tvore ostrvnu ogradu
(skjargard). U južnom delu Norveške niža su brda sa širokim ledeničkim dolinama koje se otvaraju prema prostranijim ravnicama oko Oslofjorda i na obali Skagerraka gde je populacijsko i gospodarsko središte države. Sama Norveška se geološki sastoji od Baltičkog štita i kaledonskoga nabranog gorja. Baltički štit je građen od gnjasa, granita i kristaličnih škriljevaca pretkambrijske starosti[1]. Snižen i uravnjen pre paleozoika na površinu izbija samo na jugoistoku i severoistoku zemlje. Najveći deo prastare osnove prekriven je u paleozoiku (kambrij-silur) sedimentnim stenama (vapnenci, pješčenjaci, konglomerati), nabranim za kaledonske orogeneze. Za alpske orogeneze u tercijaru Kaledonidi su mestimično razlomljeni i spušteni, a reke su na zapadu usekle duboke doline. U pleistocenu Norveška je središte glacijacije, odakle se ledenjaci spuštaju na sve strane, formirajući glavne oblike sadašnjeg reljefa kao što su ledenjačke doline, fjordovi i jezerske zavale.
Norveska-Mateja Matic 